شکوفایی و رشد ظرفیتهای خدادای کودکان و دبستانی به شخصیت مثبت وقتی میسر خواهد بود که آموزش و پرورش به مسائل زیر تأکید ورزد. 

۱) یادگیری مهارتهای زبانی تا نیازها و خواسته ها خود را به دیگران بفهمانند و احساسات دیگران را نیز بفهمند. 

۲) آموزش علوم به منظور شناخت جهانی که کودکان در آن زندگی می کنند و آموزش ریاضی که در رشد منطقی و علمی کودکان تاثیر دارد. 

۳) آموزش مفاهیم، دانشها و ارتباط اجتماعی، به کار بردن این مفاهیم در ارتباط با سایر افراط و پرورش شخصیت اجتماعی کودکان 

۴) آموزش هنر شکوفایی خلاّقیت هنری و تحسین زیبایی ها و تربیت ذوق کودکان از طریق حرکات و صداهای موزون و در نقاشی و بازیهای نمایشی و کارهای سازنده. و همچنین بازی کودکان که ضرورتی برای رشد آنهاست. 

۵) سازماندهی و برنامه ریزی آموزشی از یک سو امری عمومی است که به اصول و اهداف و محتوی و روشهای آموزش و پرورش مربوط می شود که به آن برنامه آموزشی می گویند و از سوی دیگر به چگونگی سازماندهی و طرح درسی معین در کلاس معین تمام این مسائل باید مورد عنایت همه جانبه مربیان و معلمان و مدیران و مسئولان آموزشی و محققان تعلیم و تربیت باشد. 

▪ خلاقیت درک زیبایی به صورتی زیبا است. 
▪ خلاّقیت عبارت ار عمیق تر کندن است. 
▪ خلاّقیت دوباره نگاه کردن است. 
▪ خلاّقیت خط زدن اشتباهات است. 
▪ خلاّقیت صحبت کردن وگوش دادن به یک گربه است. 
▪ خلاّقیت وارد آبهای عمیق شدن است. 
▪ خلاّقیت خارج شدن از پشت دربهای بسته است. 
▪ خلاّقیت وصل کردن دو شاخه به پریز خورشید است. 
▪ خلاّقیت میل به دانستن است. 
▪ خلاّقیت خوش بودن است. 
▪ خلاّقیت ساختن قصرهای شنی است. 
▪ خلاّقیت آواز خواندن با تنهای خویش است. 
▪ خلاّقیت دست دادن با آینده است. 

راهکارهای متعدد تشویق خلاّقیت در کودکان با راه کارهای عملی و آسان و لوازم در دسترس: 

۱) پرسش های خلاقانه: 
پرسش هایی با پاسخ های متفاوت باعث خلاّقیت و تفکّر واگرا می شود. باید از کودکان پرسش هایی باز پرسید یعنی پرسشی که پاسخ های زیادی داشته باشد و هر یک از آن ها بتوانند صحیح باشند. مثل: اگر این میز را بیرون بگذاریم با آن چه کارهایی می توانیم بکنیم. 

۲) حل خلاقانه مسئله: 
بچه ها می توانند بیاموزند چگونه درباره ی تفاوت های خود تصمیم بگیرند. باید از آن ها بخواهیم درباره ی مشکلاتشان توضیح دهند، درباره ی راه حل آن فکر کنند یکی را انتخاب و به آن عمل کنند سپس درباره ی موفق آمیز بودن آن با معلّم یا خانواده گفتگوکنند. 

۳) الگوی خلاّقیت: 
خلاّقیت بیشتر از آنکه گرفتنی باشد آموختنی است . 
باید به کودک نشان دهیم که از انجام کارهای ساده فرار نمی کنیم کارهایی مانند سفال کاری و امتحان کردن یک چیز جدید ساختن آواز و جوک های ساده لوحانه کودک از کارهای ساده لذت می برد و خلاّقیت را می آموزد 

۴) گفتن من نمی دانم: 
یافتن پاسخ به کمک یکدیگر می تواند خوشایند باشد. 
پاسخ به سئوال کودک را ممکن است راه های اکتشافی را سلب کند هر چند وقت یک بار با هم پاسخ را بیابیم ندانستن مهم نیست یافتن پاسخ به کمک یکدیگر می تواند بسیار لذت بخش باشد. 

۵) یک مسأله چندین راه حل: 
کشف انتخاب های گوناگون به تفکّر خلاق منتهی می شود باید بداند یک مسأله ممکن است راه حل های گوناگون داشته باشد که ممکن است همه درست باشند مثلاً می توانیم راه حل هایی نشان دهیم تا بلندی های قدش را درک کند برای ابتکار از خط کش یا نخ یا روبان یا سیم می توانیم قدش را اندازه بگیریم و با سایر اشیاء مقایسه کنیم او در نهایت می بیند همه درست هستند 

۶) پیشنهاد های انتخاب های گوناگون: 
یادگیری تشخیص و انتخاب بخش مهمی از فرآیند خلاّقیت است به او اجازه بدهیم تا در حد توان خود انتخاب کند. مهم است که او نتیجه ی تصمیم گیری های خود را تجربه کند و احساس خوبی از انتخاب خود داشته باشد. مثال: در هنگام تعویض لباس ۳ یا۴ پیراهن مختلف پیش رویش قرار دهیم تا یکی را انتخاب کند. 

۷) با دقت گوش دادن به کودک گویای این است که نظر تو برای من مهم است. وقتی باو حرف می زند باید با تمام حواس خود از چشم ها گرفته تا صورت و بدن کاملاً به او گوش دهیم. در هنگام کار باید از او بخو اهیم که صبر کند تا کارمان تمام شود بعد حرف بزند، وقتی با تمام وجود به صحبت های او گوش می کنیم در واقع به او می گوییم افکارش برای ما ارزشمند است با این برخورد او نظرات تازه تری مطرح می کند 
منبع: امید فردا